Het systeem van seinvlaggen, de internationale standaard van maritieme signaalvlaggen, omvat de vlaggen voor alle letters van het alfabet, plus de cijfers. De betekenis van de vlaggen is door de International Maritime Organization (IMO) universeel vastgelegd.
Seinvlaggen waren vroeger de manier van communiceren tussen schepen. Deze communicatie wordt nog wel gebruikt maar is toch grotendeels verdreven door de modernere vormen, met name de radiocommunicatie.
De tabel hieronder toont de berichten die met een enkele vlag worden gegeven. Een schip dat de gele Q-vlag (quarantaine) voert geeft hiermee aan dat het schip gezond is, of verzoekt douane aan boord te komen. De P-vlag, bijgenaamd “Blue Peter”, wordt gehesen om aan te geven dat de boot binnen een zekere tijd zal vertrekken en dat de opvarenden aan boord moeten komen. Een speciale betekenis heeft het hijsen van de C en de N (ja en nee) tegelijkertijd, dat geeft aan dat het schip in nood verkeert.
In zeilraces worden de vlaggen ook gebruikt, maar dan hebben ze weer een geheel eigen betekenis. De P wordt bijvoorbeeld gebruikt voor het aankondigen van de voorbereiding op de start (prepatory), de S voor een ingekorte (shortened) wedstrijd.
Het is natuurlijk ook mogelijk namen en getallen te seinen. In dat geval worden de letters en cijfers zonder codering gebruikt. In bovenstaande tabel zijn de leeftijd en de temperatuur van een patiënt in gewone cijfers doorgegeven.
Over het algemeen hijst men maximaal vier vlaggen tegelijk. De vervangingswimpels worden gebruikt als meerdere keren dezelfde vlag nodig is en er maar een stel vlaggen aan boord is. Wil men bijvoorbeeld ‘Zeeland’ seinen, dan seint men eerst Z E v2 L en daarna A N D. Met ‘v2’ wordt dan bedoeld: hier had dezelfde vlag moeten hangen die al op de tweede plaats hangt.
Bij feestelijke gelegenheden kan een schip met de seinvlaggen versierd worden (pavoiseren). De vlaggen worden dan in een willekeurige volgorde langs het want gehangen.
