Donderdagochtend 30 juni 2011 liggen er 25 schepen te wachten voor vertrek naar St. Petersburg. De organisatie heeft deze grote groep in vijf kleine groepen verdeeld, dit om het uitklaren in Santio en het inklaren in St. Petersburg vlotter te laten verlopen. Er is verder afgesproken dat de eerste groep om 12:00 uur gaat vertrekken en de volgende groepen iedere keer een half uur later.
Iedere groep heeft een groepsleider die om de twee uur even met alle schepen van zijn groep contact opneemt, om eventuele nieuwe berichten door te geven en ook om te kijken of bij iedereen alles goed gaat. Onderling hebben de vijf groepsleiders ook contact met elkaar.
En dan is het zo ver de eerste groep gaat onderleiding van Wim Stoer van de Stoere Johanna een Etap 46 S vertrekken, met in zijn kielzog Frits Bartels met de Easy Going een Contest 40 S, A. de Boer van de Mermaid een Amel Maramu en Harry van Es met zijn Cestlavie een Volkerak 46.
Een half uur later gaat de tweede groep onderleiding van Hans de Sonnaville met zijn Saskerley een Contest 44 vertrekken, gevolgd door Kees Caldenhoven met de Noorderzon een Trintella 44, Gerard Mulder met de Challenge een Southerly 42 RS, Ben Schaap met de Amigo een Contest 44 CS, Jan de Groot met de Emma Christina een Koopmans en Wim Högemann met de Lady Afiena een Bavaria 42. Na de groeps indeling heeft onze groepsleider aan ons gevraagd of wij gezien ons professionele navigatie programma voorop wilden gaan varen, dit was voor ons geen probleem.
Weer een half uur later vertrekt de derde groep onderleiding van Corstiaan Kleijwegt met de Vive La Vie een Jeanneau Sun Odyssey 40, Pieter Lambregts met de Deesse een Forgus 37, Hans Nieuwendijk met D’ Halve Maen een Najad 391, Jaap van der Velde met de Sentijn een Platgat, Henk van der Geest met de Spirit Of Eden een Rebel 41.
Weer een half uur later vertrekt de vierde groep onderleiding van Hans Bult met de Pallas een X 382, Jan ten Bosch met de Caesura een Breehorn 37, Hans Wallinga met de Bellefleur een Sentijn 37, Piet van Zanten met de Stargazer een Victoire 1122 en Lo van Assema met de Sjors een One Off.
En daarna de laatste groep onderleiding van Paul Blacquière met de Blacq-Out een Southerly 110, Hans Althuis met de Asiak een Platgat, Bart Bijnen met de Pea Soup een Hanse 342, Wim Bolk met de Geertruida een S&S 34 en Kees de Ridder met de Aldebaran V een J 35.
En dan als laatste Nico Bernts met de Kassandra een Dehler 35 hij komt alleen achterop omdat hij schade aan kiel en romp had opgelopen door het raken van een rots. Zijn schip is in Helsinki gerepareerd en hij gaat via Haapasaari om uit te klaren.
Door gebrek aan wind moest er op de motor worden gevaren en toen de eerste groep aankwam bij Santio om uit te klaren bleek dat er geen douane personeel aanwezig was, zij waren met hun boot op patrouille, via de Marifoon zijn zij opgeroepen en kwamen daarna met hoge snelheid terug naar het eiland.
Toen daar de tweede groep aankwam gooide de eerste groep net weer de trossen los en konden de volgende schepen aan de steiger afmeren. Net nadat wij Santio hadden verlaten voeren wij de Russische wateren in en hebben meteen de Russische vlag gehesen. Wij moesten de route volgen door en langs de scheren en achter de eilanden Ostrov Severyy Beryozvyy en Ostrov Bol’shoy Beryozovyy langs Fairway No 5. Daarna tussen twee schietgebieden door in zuidelijke richting naar de scheepvaart route richting Kronshtadt.
Op verschillende plaatsen moesten wij ons melden en de Russische kustwacht accepteerde dat de groepsleider zijn hele groep kon aanmelden. Ook bij Kronshtadt moest dit weer gebeuren en nadat dit gebeurd was konden wij richting de passagiersterminal doorvaren.
De schippers moesten met hun papieren mee naar een ruimte waar allerlei formulieren moesten worden ingevuld. En de vrouwen kregen aanboord inspectie van twee douane beambten die alle ruimtes die gesloten waren wilden inspecteren, ook werd er gevraagd naar drugs en of wij misschien nog iemand anders aanboord hadden.
De hele inklaringsprocedure nam bijna twee uur in beslag, nadat alles goed gekeurd was konden de mannen weer terug naar de boot. Toen de vrouwen aanboord ons zagen aan komen moesten wij snel naar hun toe komen, door hoge golven veroorzaakt door snel varende schepen sprongen de stootwillen tussen onze schepen uit. Dus snel losgemaakt en gelukkig zonder schade, dobberend gewacht tot iedereen weer kon gaan varen.
De laatste 10 Nm. moesten nog afgelegd worden naar de jachthaven en daar kregen wij door een vriendelijke havenmeester een plaats toe gewezen, in The Central River Yacht Club te St. Petersburg.
De laatste groep kwam rond 22:00 uur onder luid applaus aan in de haven en na een glaasje gedronken te hebben is iedereen vermoeid maar voldaan naar bed gegaan.