Nadat wij de opstandingskerk rondom hadden bekeken zijn wij na het kopen van een paar kaartjes naar binnen gegaan.
Na de Russische Revolutie is de kerk geplunderd. Gedurende de Tweede Wereldoorlog diende de kerk als opslagplaats van levensmiddelen en raakte de kerk bij de belegering van Leningrad zwaar beschadigd. Na de Tweede Wereldoorlog was de kerk een opslagplaats voor de Opera. In 1970 is men begonnen de kerk te repareren en in 1997 is de kerk weer geopend, ditmaal echter als museum en niet als kerk.
Architect van deze kerk is de Rus Alfred Parland. Met de zeer drukke decoratie en de ui-vormige koepels vormt deze kerk een zeer groot contrast met de barokke of neoclassicistische gebouwen in haar omgeving. Het plafond en de wanden zijn volledig bedekt met in totaal ongeveer 7500 vierkante meter fijn mozaïekwerk, dat ontworpen is door bekende kunstenaars als Viktor Vasnetsov en Michail Nesterov. Volgens velen een record. De kerk lijkt op de bekende zestiende-eeuwse Basiliuskathedraal op het Rode Plein in Moskou.