Wij hadden afgesproken om morgen om 06:00 uur te vertrekken en dit gebeurde ook maar in de ochtend was er niet al te veel wind, maar het grootzeil wel al vast gehesen en er kwam steeds meer wind en de Hich Aspect kon erbij en daarna hebben wij heerlijk gezeild naar onze bestemming. De scheer Utklippan ligt ongeveer 5 mijl zuidoost-westelijk van Utlängen en is daarmee het zuidoostelijke puntje van Zweden. Het bestaat uit twee kleine eilandjes met daartussen een kleine sund en een haventje. Op het zuidelijke eilandje staat naast een aantal gele gebouwen een markante vuurtoren. De haven ligt op het noordelijke eilandje en bestaat uit een piepkleine havenkom, waar je tegen elkaar langs de kade kunt afmeren op ongeveer 2,5 meter diep water.

Hier kunnen ongeveer 30 schepen een plaatsje vinden. De haven kan zowel pal vanuit het oosten als pal vanuit het westen worden aangelopen. De beide haveninvaarten zijn voorzien van havenhoofden waarop de kop wit is geschilderd. Deze zijn op afstand goed zichtbaar. Eenmaal binnen volgt een vaargeultje naar de havenkom. Buiten deze vaargeul is het gauw ondiep.

Het piepkleine Utklippan is een geliefde tussenstop. Het dankt zijn bekendheid aan zijn strategische ligging, maar tevens omdat hier buiten de vuurtoren, een paar gebouwen op het zuideiland en een klein toiletgebouw op het noordeiland helemaal niets is. Hier lig je midden tussen het gekrijs van de meeuwen.

Utklippan is ook beroemd om zijn gerookte paling. Je koopt het bij de visser op het zuideiland. Om daar te komen gebruik je het roeibootje dat in de havenkom hiervoor klaarligt. Rond Utklippan liggen vooral aan de oostzijde nogal wat onderwaterrotsen en de haveningangen zijn nauw. Alleen dus met mooi weer aanlopen, bij twijfel is het beter door te varen.

Bij het naar binnen varen zagen wij Hans die aan het fotograferen was hij was met Ria al wat eerder daar afgemeerd, wij hebben aan hogerwal afgemeerd met behulp van Hans. Rond 17:00 uur hebben wij gezellig met zijn alle aan een tafel met twee banken een drankje gedronken en iedereen had wat lekkers meegenomen om op te eten.

Wij hadden al een paar Zweedse dames gezien die met twee kleine roeibootjes in de weer waren, het bleek dat zij voor drie maanden op deze rotsformatie die eigenlijk het domein was van zeemeeuwen havenmeester waren. Bij het verkennen van het eiland werden wij aangevallen door deze zeemeeuwen die met duikvluchten richting ons hun eieren wilden beschermen.

Toen wij heerlijk van onze drankjes en hapjes aan het genieten waren kwamen de twee dames bij ons langs voor een leuk gesprek en natuurlijk ook om havengeld te innen. Wij waren de eerste passanten die dit jaar hier moesten betalen want zij waren ook net op het eiland gearriveerd. Natuurlijk hebben wij heren, deze dames een drankje aangeboden, het bleek dat zij beide een tijdje in Nederland hadden gewoond één er van kon redelijk goed Nederlands verstaan, maar beide konden het niet meer spreken.

Bij terugkomst bij onze boot hebben wij nog bij ons voor de boot met onze Duitse buren een drankje gedronken en over en weer onze reisplannen doorgenomen. Inmiddels was het weer tijd om de route naar Kalmar in de computer in te voeren en Maria heeft het avond eten klaargemaakt wat wij in de kuip hebben opgegeten. De dagen vliegen wel om want nadat wij koffie hadden gedronken zijn wij om 22:00 uur naar bed gegaan.